Önceden de belirttiğim gibi, Flavor sayesinde kendisiyle bir bağ kurduğum ince ruhlu kadın Tori Amos, 22 Haziran 2014 gecesi, Maçka KüçükÇiftlik Park sahnesinde, resmen piyanosuyla yaşadığı aşka tanık olmamızı ister gibiydi.
O gece KüçükÇiftlik Park‘ın alanı daraltılması, orayı daha samimi, sıcak bir ortama dönüştürmeliyken aksine garip bir boşluk hissettirdi. Alanın kategorilere ayrılması zaten artık normal karşıladığımız bir şey. Fakat sadece ön kısma sandalyelerin konulması, “normal” kategoride yerini alan ben için çok sevimsizdi diyebilirim. Çünkü ilk defa bir konserin oturularak izlenmesi gerektiğine tanık oldum ve Tori’nin eşsiz sesine ve görüntüsüne rağmen ona ayakta dikilir vaziyette eşlik etmek beni rahatsız etmedi desem yalan söylemiş olurum. Boşluk halinden kastım da budur tamamiyle.
Tori’ye gelecek olursak, o geceye dair muazzam duruşunun aksinden bahsetmem söz konusu bile olamaz. Bir kadın kendini bir müzik aletiyle nasıl bu kadar içselleşebilir, nasıl böylesine bir bütünü oluşturabilir diye düşündürttü konser boyunca. Saçlarının can alıcı rengini sahnesine ve kıyafetlerine çok uyumlu bir şekilde aktarması, o gece bizim için görsel şölen niteliğindeydi. Her değişen ışığın renginde farklı bir ses tonunu yakaladık bu ince ruhlu kadının. Gözlerimizi bir süre başka yere çevirsek kulaklarımıza onu izlememizi ister gibi fısıldıyordu sanki. O gece, tek başına o koca sahneyi bir bütün olarak doldurdu Tori, piyanoları eşliğinde. “Bir insanın sesi nasıl hiç titremez?” diye sorup durdum. Ve kendisine bir kez daha hayran kaldım.
Genel olarak konsere gösterilen ilgi istediğim ve beklediğim yönde değildi. Tabii bilet fiyatlarının ve o gün içerisinde var olan diğer etkinliklerin de buna sebep olduğunu belirtmekte fayda var.
Konserin ruhunu kamçılayan bir diğer şey ise insanların alanı erken terk etmeleriydi bana kalırsa.
Ve ben seyirci olarak o gece için Tori’ye çok da iyi bir ev sahipliği yaptığımızı kabul edemiyorum.
Ama öyle ama böyle bu güzel sesli kadın iyi ki buralara kadar geldi, iyi ki sesine kulak verdik, iyi ki tanık olduk notalara olan naif dokunuşuna.
Umarım yeniden tanık oluruz, bu sefer tüm misafirperverliğimizle…
){kind=link}