2010’lardan Albümler #5

Updated on 23 Ocak 2021

Modern Müzik Tarihinden 250 Albüm kitabıyla 19. yüzyıl sonundan günümüze kadar gelen süreçte modern müziğin öyküsünü, albümlerden örneklerle okuyucuya sunan müzisyen ve müzik yazarı Mustafa Şardan, 2010-2019 yılları arasında yayınlanmış hip-hop’tan punk’a, elektronikten indie’ye farklı türleri içinde barındıran, unutulmayan albümleri birbabaindie.com okuyucuları için derliyor.

Her çarşamba, 2010’lardan Albümler ismiyle yayınlanan seride ilk albüm incelemesi 2010-2015, ikinci inceleme ise 2015-2019 yılları arasında yayınlanmış albümler arasından seçiliyor.

Serinin diğer albümleri göz atmak için buraya tıklayabilirsiniz.

BADBADNOTGOOD – IV (8 TEMMUZ 2016)

Albüm kapak çalışması: Brent Goldsmith ve C. Othius’ın ortak çalışması grup fotoğrafı¹

Kariyerine 2010’ların başlarında hiphop parçalarının altyapılarını coverlayarak başlayan grup, 2011 yılında Tyler, The Creator ile birlikte youtube’da yayınlanan canlı doğaçlama konser performansıyla tanınırlık yakalamış ve sonrasında grubu çok daha yüksek seviyelere taşıyacak albümlere imza atmıştır. IV albümü şimdilik bunların sonuncusudur.

Albümün öne çıkan ilk başarısı caz ile enstrümantal hiphop arasında fütüristik alanlarda dolaşan grubun bünyesine kattığı elektronik, soul gibi türlerin yanında, çeşitli synthesizer kullanımlarını caz içinde olağanüstü eritme kabiliyeti olmuştur. Fakat bu duruma şaşırmamak lazım. Öyle ki grubun davulcusu Alex Sowinski caz grubu olmaya çalışmadıklarını sadece müzik yapmak istediklerini, solo müzisyenler gibi çaldıkları enstrümanda gelişmek yerine farklı türleri keşfetme, prodüksiyon, kayıt teknikleri, yazım gibi çeşitli ilgi alanlarına sahip olduklarını söylemiştir². İkincisi ise grubun birlikte çalıştığı müzisyenleri seçimindeki zekası ve onlarla albümde yakaladıkları uyumda saklı bana göre. Esasen BBNG için collaboration ustası denebilir. O kadar çok sanatçıyla işbirliğinde bulundular ki artık hangi şarkıda kimle çalışacağı, ne düzeyde o kişiyi şarkıya dahil edeceği veya o kişiye ne kadar özgürlük alanı tanıyacağı konularında uzman noktasında olmalılar. Albümde bunun yansıması birçok şarkı bulunmakta. Time Moves Slow’da Future Islands’dan Samuel T. Herring ile çok şık bir soul mahallesinde buluyoruz kendimizi. Confessions Pt. II’da Colin Stetson saksafonun Rasputin’i olduğunu kanıtlıyor. Lavender’da grup, Kanadalı DJ ve prodüktör Kaytranada ile müziği çeşitli synth baharatlarına buluyor. Hyssop of Love’da muhteşem internal rhyme’lara imza atan ve karışık uyak yapılarının altından adeta offbeat rhyme master profili çizerek kalkan Mick Jenkins ile mükemmel bir hiphop parçası ortaya koyuluyor. In Your Eyes’da ise Charlotte Day Wilson eşliğinde yeniden soul kapılarının kilitleri açılıyor.

Referanslar:

1.https://www.discogs.com/BadBadNotGood-IV/release/8716935

2.https://www.vice.com/en_us/article/rkqmn9/badbadnotgood-iv-interview-2016

OH SEES – FLOATING COFFIN (16 NİSAN 2013)

Albüm kapak çalışması: Tasarım Matt Brinkman ve John Dwyer’a aittir¹.

1997 San Francisco çıkışlı ultra garage/sayk grup Oh Sees’in farklı isimler altında (OCS, Ohsees, The Oh Sees, Thee Oh Sees, vb.) 8 yıl içinde çıkardığı 14. stüdyo albümü Floating Coffin, her sene en az 1 LP prensibini benimsemiş grubun külliyatı içerisinde adeta bir best of toplama gibi parlamakta. Bu çalışkanlığın kaynağı nedir diye sorduğumuzda karşımıza grup kurulduğundan bu yana değişmeyen tek isim olan, grubun frontmani John Dwyer çıkıyor. Yüksek enerjisi ve punk tutumu ile damarlara adeta milenyum sonrası Iggy Pop enjekte eden, konserlerde mikrofonu yeme noktasına gelen² (bundan sonra virüs korkusuyla yapabilecek mi merak konusu) bir garage/sayk/punk azmanı şahsiyet. Grubuyla gitarlarda garage’ın kirliliğini, vokalde sayk’ın neşesini, davulda punk’ın dinamik ve hızlı ritmini birleştiren ve bunu 20 yıl boyunca aralıksız yapan biri. Grupta genelde şarkıları Dwyer yazmakta ve grupça son hali verilmekte. Petey Dammit bu albümde yazım sürecine herkesin dahil olduğu ortak bir çalışmanın yapıldığından bahsediyor³. Bu albüm aynı zamanda 5 yılın ardından grubun kendi yayınladığı ilk albümü. Dwyer’ın ortaklarından olduğu, bünyesinde King Gizzard & the Lizard Wizard, Ty Segall, Fuzz, Flat Worms, DUDS gibi isimleri barındıran Castle Face Records çıkışlı⁴. Dwyer bu değişimi tüm sürece dahil olmak ve tamamen ona ait bir albüm çıkarmak istemesi olarak açıklıyor⁵.

Floating Coffin benim için aynı zamanda tüm zamanların en iyi kapağına sahip albümlerinden biri. Köpek dişleri, gözler ve çileklerin bir araya geldiği kapak, içerisinde tatlı ve pis bir konsept olduğunu daha sade nasıl anlatabilirdi bilmiyorum. Verdiği enerji ile freni tutmayan ve son sürat uçuruma doğru sürüklenen kamyonu kullanan ve bu durumu umursamayan bir sürücüyü gözümün önüne getirmekte.

Referanslar: