Kasım ayının sonundan itibaren neredeyse her gün farklı bir mecraya ait yeni bir sene sonu listesinin önümüze düştüğü şu günlerde oturdum bir tane de ben hazırladım. Bu tip listeleri 2013 yılından bu yana Spotify hesabımda basitçe “yılın alternatif rock albümleri” ve “yılın elektronik müzik albümleri” şeklinde iki ana başlığa ayırarak hazırlıyordum; benzer bir bakışla bu yıl ilk kez yazıya da dökmüş bulundum. Ortaya rock, elektronik müzik, caz ve bu üç türle dirsek temasına sahip en beğendiğim kayıtlardan oluşan 75 albümlük bir liste ortaya çıktı. Listedeki albümlerin bir kısmına değerlendirme notlarıyla birlikte bu yıl önceki yazılarda yine Bir Baba Indie’de yer vermiştim. Diğerleri için de bir şeyler yazmak isterdim fakat liste uzadıkça bu imkânsız hale geldi.
Yabancı mecralar tarafında ise bu yıl yayımlanan sene sonu listelerinden en dikkat çekici olanı kanımca Amerikan bağımsız haber kanalı NPR’ın 50 albümlük listesiydi. İyi bir liste olmasının yanında ilk 10’una sadece kadın müzisyenleri alan NPR müzik endüstrisi içindeki erkek hegemonyasına karşı önemli bir tavır ortaya koydu. Bu güzel ayrıntıyı fark ettiren Çekme Kaset’e de ayrıca teşekkürler.
Hazırladığım seçkiye gelecek olursak; müziği belirli kriterlere göre yarıştırmak veya “bu albüm şundan daha iyi” gibi bir söylem üretmek bana pek mantıklı gelmiyor. Dolayısıyla sıralama için vakit harcamadım ve aynı plak şirketine ait olan albümleri alt alta tutarak tamamen rastgele bir dizilim oluşturdum. Seçkinin tamamı beni türlü şekillerde etkileyen ve dikkate değer bulduğum şahane kayıtlardan oluşuyor.
Fakat… Her ne kadar sıralama yapmamış olsam da özellikle iki kayıt 2018’i benim için ayrı bir noktaya taşıdı. Alternatif rock kanadında Amerikalı şarkıcı/şarkı yazarı Damon McMahon’un projesi Amen Dunes’un Freedom’ı ve elektronik tarafta ise İtalyan prodüktör Khalab’ın Black Noise 2084 isimli albümü bu yılki internet kotamı en çok zorlayan iki kayıt oldu. O nedenle bu iki albümün hakkını öncelikle teslim etmek üzere yıl içinde yazmış olduğum kısa değerlendirmelerini tekrar paylaşıyor ve sonrasında kalanlara geçiyorum.
Amen Dunes
Freedom
“Amerikalı şarkıcı-söz yazarı Damon McMahon’un başını çektiği Amen Dunes son iki albümü Love (2013) ve Through Donkey Jaw’daki (2011) avangart yaklaşımıyla hak ettiği değeri henüz görmemişti. McMahon minimal seviyede kullandığı ritim öğeleri, bir karadelik gibi büyük boşluklar yaratarak insanı içine çeken kirli tonlu gitarı ve titrek vokaliyle indie rock ve folk rock’ı drone öğelerle buluşturarak karanlık ve tekinsiz bir müzik icra ediyordu o yıllarda. Bu yıl Mart ayında yine Sacred Bones etiketiyle yayınladığı yeni albümü Freedom ise enstrümantal açıdan standart rock formuna daha yakın, ritimlerin belirginleşerek dinleyicinin şarkılara tutunabileceği ve hatta hafiften dans edebileceği bir alan yarattığı ve dolayısıyla sesini daha geniş kitleye duyurabilmeyi başarmış bir kayıt. McMahon’un eski kırılgan ve ürkek sesi Freedom’da daha belirgin ve canlı çıkıyor ki bu da sözlere eşlik etmeyi daha rahat hale getiriyor.”
Khalab
Black Noise 2084
“Mahlasının önündeki DJ sıfatından kurtularak müzikal kimliğini ve prodüksiyon maharetlerini ortaya koymak açısından yerinde bir hareket yapan İtalyan müzisyen Khalab temmuz ayında yeni kaydı Black Noise 2084’ü On the Corner etiketiyle yayınladı. Albüm sample tabanlı elektronika ve Afro müziğin çeşitli alanlarını sıra dışı bir vizyonla buluşturuyor. Proje için Brüksel’de bulunan Royal Museum for Central Africa’ya çağrılarak burada saklı tutulan buluntu sesleri ve konuşma kayıtlarını kullanan Khalab arşiv ve güncel olan arasında bir bağ oluşturuyor. Hazine değerindeki ünlü İngiliz bağımsız müzik dergisi Wire’ın bir tam sayfalık övgüsünü alan albüm kullandığı ses parçalarını bir araya getiriş şekli ve genel yapısı itibariyle geleneksel batı müziğine uzak duruyor. Dolayısıyla parçaları oluşturan katmanlara tek tek odaklanmaktansa ortaya çıkan sesi bir bütün olarak ele almak daha önemli hale geliyor. Shabaka Hutchings ve Tamar Osborn gibi İngiliz deneysel caz sahnesinin önemli isimlerini de konuk eden albüm bu yılın en iyi elektronik kayıtlarından bir olacak gibi gözüküyor. Black Noise içeriğinin yanında aynı zamanda kapak tasarımıyla da harika bir iş çıkarıyor.”
