2010’lardan Albümler #10

Albüm İncelemeleri

Modern Müzik Tarihinden 250 Albüm kitabıyla 19. yüzyıl sonundan günümüze kadar gelen süreçte modern müziğin öyküsünü, albümlerden örneklerle okuyucuya sunan müzisyen ve müzik yazarı Mustafa Şardan, 2010-2019 yılları arasında yayınlanmış hip-hop’tan punk’a, elektronikten indie’ye farklı türleri içinde barındıran, unutulmayan albümleri birbabaindie.com okuyucuları için derliyor.

Her çarşamba, 2010’lardan Albümler ismiyle yayınlanan seride ilk albüm incelemesi 2010-2015, ikinci inceleme ise 2015-2019 yılları arasında yayınlanmış albümler arasından seçiliyor.


PANDA BEAR – PANDA BEAR MEETS THE GRIM REAPER (9 OCAK 2015)

Albüm kapak çalışması: Basel’de yaşayan grafik sanatçısı ve müzisyen Marco Papiro’ya aittir1.

21. yüzyılın açılışını zamana uygun delilikte ve cümbüşte albümlerle süsleyerek 2000’lere damga vuran, döneminin en yenilikçi gruplarından Animal Collective’den tanıdığımız Noah Lennox bilinen adıyla Panda Bear, Person Pitch’den sonraki en dikkate değer solo çalışması Panda Bear Meets The Grim Reaper ile bu sefer daha pop, akılda kalıcı ve düzgün trafikli parçalarla neo-saykedelik pop klasiği yaratmış görünüyor. Panda Bear, bu albümde de şarkıların, albümün ismini belirlemede kullandığı alışılmışın dışı metodu kullandığını belirtmiştir2. Bu metot sanatçının albüme dair herhangi bir müzik üretmeden önce albüm isminden, şarkı sayısına, şarkı isimlerine kadar birçok konuyu en baştan belirliyor olması. Bunun başka hiçbir sanatçıdan duymadığım ve duyacağımı düşünmediğim gariplikte olduğunu söylemeliyim.

Sanatçının 2005’ten beri yaşadığı şehir Lizbon’da kaydedilen albüm, fokurdayan efektler ile buharlaşan melodiler üzerine Panda Bear’in dalgalı, meleksi vokallerinin ilave edildiği leziz sayk pop parçaları ile bezeli. Resmen neo-saykedelia ekolü bir çizgi film içinde hissettiriyor. Her şeyin abartılı ve keşfedilmeye açık olduğu fakat belirsizliğin getirdiği tedirginliğin hakim olduğu destansı, bambaşka bir evren bu. Bu derinlik duygusu kanımca sanatçının bu duyguyu sürekli besleyen eklektik müzik zevkine dayanıyor. Person Pitch albümünde etkilendikleri olarak listelediği yüzü aşkın isim Rakim’den Aphex Twin’e, Spacemen 3’den Erik Satie’ye çeşitlilik göstermekteydi. Bilincindeki hatta bilinçaltındaki müzikal dünyanın mimarları yine iş başında. Prodüktör koltuğunda da oturduğu albümde bu sefer davulu kaydederken 90’lar hiphop özellikle A Tribe Called Quest kayıtlarındaki davul tonlarını elde etmek istediğini belirtmiştir3.  Ayrıca bazı parçalarda Debussy ve Tchaikovsky’den pasajlar kullanmıştır4.

Referanslar:

1. https://www.itsnicethat.com/articles/marco-papiro

2. https://www.youtube.com/watch?v=LYchHPrsZwM

3. https://www.rollingstone.com/music/music-news/panda-bear-chases-the-psychedelic-sweet-spot-on-grim-reaper-lp-192116

4. http://www.dummymag.com/features/panda-bear-meets-the-grim-reaper-noah-lennox-interview-2015


QUELLE CHRIS – GUNS (29 MART 2019)

Albüm kapak tasarımı: Quelle Chris’e aittir1.

Quelle Chris, 10’u aşkın albüm kaydı ile 2000’li yıllardan bu yana prodüktör ve rapper kimliğiyle işin içinde olan yetenekli bir sanatçı. Kendi albümlerinin yanında Danny Brown’ın XXX albümünde de prodüktör koltuğunda oturmuş. Quelle, sanatçının takma ad olarak kullandığı Almancada kaynak (source) anlamına gelen bir kelime2. Ben kendisinden eşi Jean Grea ile ortak çalışması 2018 tarihli Everything’s Fine albümü ile haberdar olmuştum. Albümü esprili dili ve fantastik atmosferiyle tereddüt etmeden radarıma almıştım.

Bir yılın ardından bu sefer o kadar esprili olmayan ama aynı müzikal kaliteyi koruduğu, daha da beğendiğim bir iş ortaya koymuş görünüyor. 2010’ların sonuna attığı güllesi Guns, son zamanların en heyecan verici hiphop albümlerinden biri olarak öne çıkıyor. Albüme gülle deyince, ismi de Guns olunca gangsta rap canlanmasın. Catchy beat’leriyle sizi fark etmeden kendine aşık eden, sofistike caz altyapılarıyla süslü; ırkçılık, zenofobi gibi konuların yanında bunlarla silahlar arasındaki bağdan, toplumsal çerçevede silahların kullanım mantığından yani kısacası silah kültüründen bahseden, orijinal deyimiyle bir conscious hiphop örneği. Madvillainy’den çıkma gibi duran zalim bas yürüyüşleri ile şık piyano sample’larının ironik sözlerle buluştuğu aşırı sokak kokan bir albüm. Chris, albüm boyunca farklı şarkılarda katkı sunan Ugly Boy Modeling, Mach-Hommy, Denmark Vessey, Bilal Salaam ve Jean Grea gibi isimlerle yürüdüğü gri ve ışıltılı sokağı festivale dönüştürüyor.

Referans:

1. https://quellechris360.bandcamp.com/album/guns

2. https://www.thefader.com/2017/02/06/quelle-chris-interview

Tags: , , , , ,

İlginizi Çekebilir

Bir Baba Indie Lokal #59 | Yerli Mix Özel Programı
Smith & Burrows ikilisi 9 yıl aradan sonra yeni tekliyle geri döndü