Astronauts, etc., sahnede Toro Y Moi’ye keyboarduyla eşlik eden Anthony Ferraro’nun kendi projesinin ismi ve Mind Out Wandering sanatçının ilk albümü. Benim kendisiyle tanışıklığım ise üç yıl öncesine, Astronauts, etc.’nin Soundcloud’daki ilk paylaşımlarına dayanıyor. Çoğunlukla yatak odası- prodüktörlüğü eserleri olarak tanımlayabileceğim bu işlerin arasında Sadie EP‘si ve kendi şahsına münhasır şarkı Fuss da vardı ve ben bu şarkıların ardından gelecek albümün de biraz karanlık, hafif deneysel synthpop şarkılarından oluşacağını tahmin ediyordum. Fakat Ferraro fark edebildiğimden daha birikimli bir müzisyen çıktı ve analog kaydedilmiş Mind Out Wandering’le geleneksel sayılabilecek girişimlerinde de kaliteli müzik yapabildiğini kanıtladı (ki bu yazı için yaptığım araştırmada kendisinin klasik müzik kökenli olduğunu öğrendim; bu Fuss’ ın ana melodisini açıklıyor.)
Mind Out Wandering funk ve soul sularında gezinen harika bir pop albümü. Yer yer Dev Hynes’ın (nam-ı diğer Blood Orange) işlerine benzettim besteleri. Ferraro pop duyarlılığını çekinmeden kullanmış. Daha önce entrümanlarda olan güçlü melodiler bu albümde vokallere de sıçramış ve şarkıların en etkili öğesi olmuş. İnsanı ilk duyuşta cezbeden bir melodi ‘”I know” şarkısının nakaratı. Şarkı, hülyalı bir şekilde akıp gidikten sonra aklınızda yankılanmaya devam ediyor.
Ferraro’nun falseto vokalleri albümün tamamı gibi sakin ve rahatlatıcı. Analog yapımın sıcaklığıyla birleşince ortaya eski işlerinin aksine, içinde barındırdığı melankoliye rağmen oldukça aydınlık bir albüm çıkmış. Bu noktada aranjmanların ve miksin de etkisine değinmek istiyorum. Tüm sesler birbirlerine pürüzsüz bir yumuşaklıkta bağlanmış olduğu gibi, aynı zamanda tek tek ayırt edilebilecek kadar netler. Teknik bilgim daha fazla olsaydı betimlemeye devam edebilirdim, ama şimdilik burda durmak zorundayım, yoksa “parlak bir toz bulutu” gibi benzetmelerle klişe şairaneliklere girişeceğim.
Farklı bir dinamiğe sahip olduğunu düşündüğüm “Place with you”, hızlı temposu ve eşit dağılmış ritmiyle obsesif bir şekilde alıp başını gitmişken araya giren nefis piano solo bir süreliğine şarkıya nefes aldırtıyor, ama sonrasında o da aceleye karışıyor.
Albümde keyboardun yanında parlayan diğer enstrüman Derek Barber’in gitarı. Özellikle “No Justice” ve “See You”‘daki kısa funky motifler iki şarkının da itici gücünü oluşturuyor.
https://soundcloud.com/hit-city-usa/astronauts-etc-fuss
