Dans müziğine James Blake’in dubstep kökenlerinden gelen bir yorum

Updated on 27 Ekim 2020

Karantina süreci boyunca Instagram üzerinden yaptığı canlı yayınlardan sonra James Blake’in hayranlarına yeni sürprizi 16 Ekim’de yayınladığı Before EP’si oldu.

İngiliz müzisyen ve yapımcı Blake, müzik sahnesine ilk adımını 2009 yılında yayınladığı Air & Lack Thereof EP’si ile attı. Karanlık garage yorumu ile süslediği EP, dubstep’in alışagelmiş kalıpları haricinde nasıl yapılabileceğinin ilk örneklerinden biriydi. Blake, yalnızlık temalı elektronik parçaların babası Burial’dan topu alarak kendine has prodüksiyonu ve yumuşak vokalleriyle müzik dünyasındaki en heyecan verici isimlerden biri olduğunu hepimize kanıtlamıştı.

James Blake’i Assume Form albümünde son gördüğümüzde yeni bir ilişkinin uyuşturucu etkisi altındaydı. Kendisini hiç görmediğimiz kadar mutlu görmüştük. Depresyonundan değil, ilişkisinden ve yeni hayatından bahsediyordu bize. Tüm kariyeri boyunca yalnızlığının etkisi ile müzik yapmış olan Blake’in bu ruh halinden sıyrılması ile yaptığı müzik de epey farklılaşmıştı.

Assume Form’u takip eden Before EP’si sanatçının ilk yıllarına döndürüyor bizi. Blake, Before ile diğer işlerine göre daha dans odaklı bir yöne gidiyor. Assume Form’da yakaladığı mutlu tınıları ve serenat misali yazarlığını koruyarak, müziğe ilk başladığı yıllarda kullandığı loop dubstep ritimlerini müziğine geri kazandırıyor. I Keep Calling, uzaktan gelen ve yankılanan vokalleri ile karşılıyor bizi. EP kapağına baktığımızda James’i bir pencere yansımasında şehirin gece ışıklarına bakarken görüyoruz. I Keep Calling, bu düşüncelere dalmışlık ve büyük şehirdeki yalnızlık temalarını 4 dakikada karşı tarafa geçiriyor. “Seni arayıp duruyorum” diyor Blake, iç içe geçmiş bir şekilde onlarca kere “I Keep Calling” diye kendini tekrarlarken. EP ile aynı ismi taşıyan Before parçasında, Blake’in kendi kökenlerini yeniden sahiplenişini iyice görüyoruz. Yıllarca üzerinde durup mükemmelleştirdiği vokallerini ritmik elektronik ögeler ile birleştirerek yeni ve eski müziğinin müthiş bir füzyonunu sunuyor bize. Parçanın arkasındaki mekanik ve bas efekti yoğun synth’ler “You’re my family, you move me naturally” diyerek itiraf ettiği aşkının altını daha da iyi çiziyor. Do You Ever dört parçanın arasındaki en dans edilesi olanı. Şarkının Empire Of The Sun’a kadar bile uzatabileceğimiz bir ilham perde arkası var. Do You Ever, EP içinde favorim olarak seçeceğim parça olmasa bile Blake’in her müzik tarzını kendininkine göre evirip çevirebileceğinin en somut kanıtı olarak gösterilebilecek olanı. Parçanın başındaki distorted piyano tınılarından sonra birbiri ardına dizili dans ritimlerinin birbirine girerek oluşturduğu bütün EP’nin karakterini en iyi yansıtan şarkı. Summer of Now ise bizi James Blake’in üçüncü stüdyo albümü The Color In Anything’e götürüyor. f.o.r.e.v.e.r, Waves Know Shores ve Choose Me parçalarında gördüğümüz tarzda, pür vokal üzerine kurulmuş bir başlangıçla albümün final şarkısı ile tanıştırılıyoruz. Boğuk ve dumanlı bir başlangıçtan sonra şarkı yavaş yavaş gidişatını hızlandırıyor. Arkada plandaki gümbür gümbür kulağa vuran bass ritminin sesi yükseliyor ve James Blake’in oturmuş sound’larının biri olan autotune vokalleri bass’a eşlik ediyor. Parçanın bitişi, sanatçının gelecek için heyecanını gösteriyor: “I’m not the summer of all my worries, and I’m not the summer of yours / I’m not the summer of 2015, but I can be the summer of now”. Blake ileriye bakıyor ve şarkının ritmik progresyonu baktığı yöne ışık tutuyor.

James Blake bize son EP’si Before ile duygularının ön planda olduğu söz yazımının artık müziğinin bir parçası olduğunu, üstüne üstlük bunun müziğinden hiçbir şey eksiltmediğini gösteriyor. Assume Form ile gittiği yönü sorgulatsa bile, Before ile yönünü eskiye göz kırparak çizmeye devam ediyor. Blake dans odaklı ve DJ setlerinde harika duyulacak gümbür gümbür dört parça ile her şeyi yapabildiğini ve kendi becerilerin sınırlarını ne denli zorlayabildiğini bir kez daha kanıtlıyor bize. Gelecek işlerini büyük bir heyecanla bekliyoruz. Yakında bir de Frank Ocean ile yeniden bir iş birliği yaparsa tadından yenmez.