Yıllardır, özlemle beklediğimiz güzel insan Chan Marshall, dün gece bir kez daha ülkemizi ziyaret etti. Ancak daha konser başlamadan sosyal ağlarda eleştiriler başlamıştı mekan ve organizasyon hakkında. Bilet üzerinde yazan başlangıç saati 21:00’a pek güvenmeyip, “bu karda kışta umarız çok beklemeyiz” temennileriyle organizasyon ve mekana Twitter aracılığıyla konserin kaçta başlayacağını sorduğumuzda gelen “Kapı açılış: 21:00, Konser başlama saati: 22:00” cevabıyla rahatlayıp, konser öncesinde rahat rahat demlenerek, konser mekanına tam 22:00’da vardık. Bu saatte gelmiş olmanın avantajlarından yararlanarak kapıdan geçişte pek bir güçlük yaşamadık. Ancak toplanarak, üst üste istiflenmiş fotoğraf makineleri de gözümüzden kaçmamıştı. İçeri girdiğimizde, biletleri tükenmiş bir konserden beklendiği üzere hınca hınç dolu bir mekanla karşılaştık. Daha önceden konser izlemediğimiz bir yer olduğundan da “umarız cağnım konser, mekan yüzünden baltalanmaz” endişesini taşıyorduk içimizde. 22:00’da gitmemize rağmen 45-50 dk’lık bir bekleme süresi yaşamıştık. Kıpırdayacak yerin bile olmadığı bir mekanda bizden saatler önce gelenleri düşünüp biraz olsun kendimizi şanslı hissediyorduk. Ancak 22:00 dolaylarında, sinirle dolup taşan insanlar daha fazla sabır gösteremeyerek grubu yuhalamaya başladı. İşte o an “eyvah gitti güzelim konser” derken Cat Power sahneye “Bize sahneye 22.45’te çıkmamız söylendi. Üzgünüz.” tarzındaki açıklamalarıyla asıl hedefin kim ya da kimler olduğunu o an herkese göstermiş oldu bir nevi. Ancak olan olmuş, sinirler oldukça gerilmişti. Ama her şeye rağmen Chan Marshall’dı sahnede olan kadın. Ne kadar kötü gidebilirdi ki konser?
Sorun bende ya da bizde miydi bilemiyorum ama ışık sistemine ayrı bir parantez açmak isterim. 2.30 saate yakın sahnede kalan bir kadını sadece konserin son 15 dakikası görebildik. O da artık konser sonu mekanın yarısının boşalmasından dolayı, önlerden kendimize yer bulabilmemiz sebebiyleydi.
Chan’dan çok davulcunun solo performansını izliyormuş hissine kapıldık ki bir tek onu net görebiliyorduk. Yine de dedik Cat Power’ın bir suçu yok. Konserden keyif almaya bakalım. Bu sebeple yeni yeni taktikler geliştirmeye çalıştık bir süre. Bunların içinde en başarılı olanı da “gözler kapalı bir şekilde sadece müziği dinlemek” idi. Zaten belli bir yerden sonra gözler de mahvolmuştu. Ara ara denediğimiz bu taktik işe yarıyordu ama sadece 10-15 mt. önümüzdeki Cat Power’ı bir türlü göremiyorduk!
Konser sonuna geldiğimizde, mekanın yarısı da çeşitli sebeplerden salonu terk etmişti bile. O yüzden konserin en keyifli anları sanırım son yarım saatti. Daha rahat, daha yakın, daha olması gerektiği gibi geçen son bölümlerin finalini de Chan Marshall baterinin başına geçerek yaptı. (bkz: Görsel)
Öyle ya da böyle geldiğimiz konser sonunda vestiyer kuyruğu da yine çoğu mekanda yaşadığımız, bariz kusurlar arasında bağırıyordu bize. Son zamanlarda Avea, ne kadar “iyi niyetli” bir yaklaşımla bir çok grubu ülkemize getirse de, Cat Power’ın en büyük şanssızlığı da maalesef bu şekilde gelmiş olmasıydı.
Konser sonrasında internet üzerinden kopan fırtınalar üzerine mekan ve organizasyon da bu hatalarını kabul edip, özür diledi. En azından bundan sonraki konserlerde aynı şeylerin tekrarlanmaması için, öncelikle mekansal sıkıntılar giderilir ya da giderilemiyorsa mekan değiştirilir. Konser öncesi çalan dj’lere biraz daha özen gösterilir ve en önemlisi artık şu saat polemikleri sona erdirilir.
(bkz: Organizasyon Açıklaması)
(bkz: Mekan Açıklaması)
