Bundan tam bir yıl önce, 5 Ağustos 2019’da, Tuğçe Yapıcı ve Cihad Satıroğlu’nun sunumuyla her pazartesi Açık Radyo 94.9 frekansından yayımlanan Bir Baba Indie Lokal’e konuk olmuştum.
Konserlerde çektiğim videoları paylaştığım YouTube kanalımla ilgili sohbetimizde bu işe nasıl başladığımı öğrendikten sonra Tuğçe, “çok duygusal bir hikaye” demişti.
Yaklaşık dokuz aydır yakın tarihte eşi benzeri görülmemiş bir süreci deneyimlemekte insanlık. She Past Away şarkısındaki gibi “Durdu Dünya” dedik önce. Sonra hiçbir şeyin aynı devam etmeyeceğini görünce, “her şey değişecek” demek zorunda kaldık. Hatta “ders çıkaracağız bu durumdan” diye umutlandık.
Verdiği konserden hemen sonra, teri soğumadan, az önce sahnede şarkısını söyleyen gitarını çalan arkadaşımın, “şimdi farkında değiliz ama aldığın bu görüntülerin değerini beş seneden önce kavrayamayız” deyişini unutamam.
Haklıydı da. Çünkü, ben eve varmadan ne ki, henüz konser devam ederken Instagram’dan canlı yayınlar yapılmış, story’ler çoktan atılmış olurdu. Her şey orada o anda yaşanırken ancak bir yandan da baş döndürücü bir hızla tüketilirken aldığım görüntülerin albenisi sosyal medyanın olağanüstü dinamizmi ve haplaştırılmış tadı yanında sönük kalmaktaydı.
Mümkün olduğunca seri hareket ederek, bir gece öncesinden kalan heyecan bulutları dağılmadan, ortaya koyduğum emek daha hızlı pişsin de elimdeki performans videolarını bir an önce sunabileyim ne çok isterdim. Fast food’a özenmişim.
Kameramı sahne ışıkları önünde elime aldığım 14 Mart tarihli son konserden bu yana 4,5 ay geçti. Gitarını eline sahne ışıkları altında almayı özleyen müzisyeni çok iyi anlıyorum.
Elime kameramı alıp canlı müzik sahnesinden video belge biriktirmeye başlayış öyküm ne kadar duygusal olursa olsun, mekânların mevcut koşullara daha fazla dayanamayıp kapılarına süresiz kilit vurmak zorunda kalışları, ekmek parasını aylardır kazanamayan çalışanlar ve yaptığı yatırımın karşılığını alamayan girişimcilerin buruk hikayeleri yanında benimkisi masal kalır sadece.
Müzik sektöründen ve sahnelerimizden zamansız yitirdiğimiz arkadaşlarımızın haberleri de ardı ardına gelince, bundan daha acı olamaz herhangi bir dönem diye düşünmeden edemiyorum.
“Beş yıl sonra kavrayacağız çektiğin görüntülerin değerini” diyen arkadaşım… Bana bu son 5 ay 5 yıl gibi geldi bile.
Pandemi sürerken, kanalımdan sonra sosyal medya şubelerindeki hesap adlarında da “Video Works”ten “Archives”a geçişimi tamamladım. YouTube’tan ulaşılabilen buzdağının görünen kısmı. Ham arşiv hard disklerde. Bir gün, yine bir film ve kitap arası düşünürken, “Ana arşivi daha fazla yıllandırmanın kimseye bir faydası yok şu anda” diye hissettim. Bu yaz oturdum ve birkaç terabaytlık arşivi tek tek taradım…
Hiç yayımlamadığım isimler, daha önce kanalımda yer verdiğim ama sonra bir başka konserlerini de çektiğim ve herhangi bir nedenle paylaşmadıklarım, daha önce sunum yaptığım bir konserden olmazsa olmaz mutlaka görülmesini istediğim gözümde efsanevileşmiş performanslar, cover’lar, düetler, vb. kriterlerle çemberi iyice daralttım. Ve en sonunda aşağıdaki şu proje oluştu:
32 gün, 32 isim, 32 canlı performans videosu, 17 mekân, 3 kent, 1 kamera. GOVID-20: Throwback Video Fest. 1 Ağustos – 1 Eylül tarihleri boyunca her gece saat tam 12’de yeni bir video gün yüzüne çıkacak.
GOVID-20, en iyi youtube.com/onursalyazmanarchives adresinden izlenir. Abone olur ve bildirimleri açarsanız hiçbir şey kaçırmazsınız. Kardeş sosyal medya hesapları, instagram.com/onursalyazmanarchives ve facebook.com/onursalyazmanarchives da her zamanki gibi aktif olacak.
Peki kimler var festivalde? Kimler yok ki! Tek bir janra takılmadan farklı beğenilere hitap edecek bir lineup bekliyor sizi. Herkese uygun birden fazla isim mutlaka var:
Art Diktator, Asafated, Ascraeus, Bosphoroots, Brek, Call Me Yesterday, Cemiyette Pişiyorum, Dandy Island, Dead Man’s Dream, Dee Cracks, Destroy Earth, Elektrik, Eskiz, False In Truth, Hayvanlar Alemi, Jakuzi, Max The Sax, Mozart Heroes, Pentagram, Rashit, The Raws, Razor Inc., Reptilians From Andromeda, The Ringo Jets, Robotat, Sabhankra, Serin, Tünay Akdeniz, Uluru, The Young Shaven, Yüzyüzeyken Konuşuruz, ve After Party: Nikki Wild.
Lineup böyle, alfabetik. Hangi gün kim sahne alacak son günün sahibi dışında kimse bilmiyor. Sizler gibi onlara da sürpriz olacak. Posteri ise Flört ve The Young Shaven’dan tanıdığımız, Korona’ya ise Salomé & Orkun ile yanıt veren dostum Orkun Bagatur hazırladı.
Daha önce yayımlanmamış görüntülerden derlenecek olması kaydıyla Onursal Yazman Archives’ın retrospektif bir oynatma listesi ya da DVD’si falan planlansa, aşağı yukarı böyle olurdu. 2017 ve 2020’den birer performans yer alacak, kalan ne varsa 2018 ve 2019’dan.
Son olarak…
GOVID-20, yitirdiklerimiz anısına düzenlediğim geriye dönük bir festival, bir anma etkinliğidir.
Onları unutmayacağız.
Bir gün gelecek, arşiv seni de unutmayacak.
