On Your Horizon ve Fineaway projelerinin yanı sıra DJ setleriyle de tanıdığımız Tuğrul Gültepe’nin yeni projesi Sordino’nun 4 parçadan oluşan Routin’ adlı EP’si 17 Nisan’da yayınlandı.
Her gün mail inbox’ıma yeni çalışmalar düşüyor. Hepsini en azından bir defa dinlemeye özen gösteriyorum. Bazıları kendisini ikinci, üçüncü defa dinletmeyi başarıyor; aklımda yer tutuyor. Nadiren de kendimi gelen kaydı gün boyunca dinlerken bulduğum oluyor. Sordino‘nun ilk EP’sini içeren e-mail’in geldiği gün öyle bir gün oldu. Dört parçalık albümden favori parça seçmeden, sıralamayı değiştirmeden gün boyunca evde defalarca dinledim. Akşam vakti yolda yürürken dinledim, Fenerbahçe-Beşiktaş maçı yüzünden kontak kapatıp yolda duran arabaların yanından geçerken hayatıma şahane soundtrack oldu. Zaman zaman araya korna sesleri karıştı. Sordino bahar akşamına yakıştı.
Sonra vapura bindim, Haydarpaşa’nın yanından geçerken yine Sordino dinliyordum. O anda şarkıyı bastıran bir flüt solosu duydum, defalarca dinlemiş olmama rağmen bunu nasıl fark etmediğime şaşırdım. Uyumsuzdu, alakasızdı. Tanıdık bir şarkı, sanırım Ahmet Kaya diye düşündüm. Saniyeler içinde anladım ki flüt sesi vapur müzisyenlerinden geliyormuş. Rahatladım.
Ev kayıtlarından oluşan ve self-release olarak yayınlanan EP’deki parçalar Sordino’nun kendi deyişiyle downtempo, dans ve trip-hop sularında yüzüyor. Janr analiziyle aram hiçbir zaman iyi olmadı; o yüzden kendisi nasıl tanımladıysa onu aktarmakla yetiniyorum. 16 dakika boyunca su gibi akan Sordino parçalarını sonbaharda live olarak izlemek de mümkün olacakmış. Routin’i ilk dinleyişimde bir an önce live izleme isteği içimde kıpırdanmaya başlamıştı bile. 16 dakikanın içinde yakaladığı akış, uzun ve live bir performansa dair merak uyandırmak için kâfi geliyor.
Sordino’nun bende uyandırdığı heyecan ve merakın yanı sıra “keşke EP’nin ismi Routin’ olmasaydı” diye düşünmeden edemiyorum. Yakın zamanda yine yerli elektronik sahneden Akın Sevgör‘ün 29 Eylül 2017’de yayınlanan “Routine” EP’sini anımsatması Sordino’nun projesinin yerli sahneyi yakından takip eden dinleyiciler tarafından algılanmasında bir tür dezavantaj yaratabilir. “Acaba tıpatıp aynı isim olmasın diye mi Routine değil de Routin’?”, “Yoksa albüm Akın Sevgör’ün Routine’inden ilham almış da bu isimle Sevgör’ün albümüne bir nevi selam mı duruyor?” gibi soruları aklıma getirdi. Şayet bu sorular yersizse ve Sordino’nun Routin’inin Akın Sevgör’ün Routine’iyle hiçbir alakası yoksa bu kadar kısa bir süre zarfında yayınlanan aynı türdeki iki çalışma için pek de hoş olmayan bir tesadüf yaşanmış diyebiliriz.
Beni ilk dinleyişte etkisi altına alan ve uzun zaman daha tekrar tekrar dinleyeceğimi düşündüğüm Sordino’nun bu ilk EP’si ilaç gibi geldi. Ne yaptığını ve yapmak istediğini bilen, yakın markaja alınıp takip edilesi bir proje olduğu tartışmasız. Umarım devamı gelir.
EP’nin kapak görsel tasarımının Fuat Değirmenci‘ye ait olduğunu da belirtmeden geçmeyelim.
