Parmak İzi’ni dinledikten sonra boşluğa düşüyorsunuz. Ama bu olumsuz bir boşluğa düşme hali değil… Sonra bir kez daha kahve eşliğinde, belki sonra tekrar…
Şebnem’i severiz. Neyini? Samimiyetini, duruşunu, güçlü kadın oluşunu, haykırışını, isyanını, sahnedeki karizmasını, asaletini, tatlı gülümsemesini, harbiliğini, acılarını-mutluluğunu yansıtışını vs. Şarkı sözlerinde bazen güçlü bazen kırılgan, denge bulmaktan yorulan bir insandan bahsediyor. Şebnem’in diskografisine biraz hakimseniz kimi şarkılarında güçlü bir karakter olarak dimdik durduğunu, kimindeyse son derece naif ve kırılgan bir karakteri yansıttığını fark edersiniz.
Vazgeçişler, pişmanlıklar ama bir yandan da küllerinden yeniden doğmak… Aşka inancı hala sürüyor. “Kıramazsın kalbimi, üstünden geçtiler vakti zamanında” diyor. Parmak izinde ise “kimim ben?” sorusunu soruyor kendine. Ve finalde sesleniyor: ”Canım kardeşim, umudunu kaybetme! Yaşamana bak, sarılıp kendine”.
Albüm genel olarak hafif tempolu ve ağır denebilecek şarkılardan oluşuyor. Elektro gitarın, davulun yerli yerinde olduğu, yaylıların ve piyanonun incelikle şarkılara işlendiği görülüyor. “Yalnız”da ilk kez rastladığımız akordeon sesini yine bir şarkıda duymak bizi şaşırtmadı. Akustik gitarı da Şebnem çalmış. 10 şarkının söz ve müziği sanatçıya ait. Düzenlemeleri ise Şebnem Ferah, Ozan Tügen, Tarkan Gözübüyük yapmış. “Kıramazsın”ın düzenlemesinde ise Demir Demirkan ve Şebnem’in ortak imzası var. Albümün mix’leri Murat Bulut, mastering’i ise Evren Göknar tarafından Los Angeles Capitol stüdyolarında yapılmış. Parmak İzi’nin kayıtlarında, Ferah albümlerinin tanıdık isimleri Ozan Tügen (klavye), Buket Doran (bas gitar), Tarkan Gözübüyük (gitar / bas gitar), Metin Türkcan (gitar), Aykan İlkan (davul), Mor ve Ötesi’nden Kerem Özyeğen, Demir Demirkan (gitar / akustik gitar) var. Şarkıların bir kısmında gitarda Metin Türkcan, bazısında Kerem Özyeğen’in çalmasının sound’ta bir çeşitlilik yaratmasını beklerdim. Ama Kerem Özyeğen’in albüme ayırt edici, farklı bir özellik kattığını söylemek mümkün değil. Aslında hep merak ettiğim bir konu var. Şebnem tamamen farklı bir ekiple veya prodüktörle yeni bir albüm kaydetse sonuç ne olur? Yurt dışında pek çok müzisyen bunu deniyor ve enteresan sonuçlar ortaya çıkıyor.
“Koridor” ve “Kıramazsın” isimli iki şarkı o kadar iyiler ki, “Parmak İzi” olmasa, sadece single olarak yayınlansalar bile ses getirirler. “Şarkılar Yalan Söylemez”, enerjisi, gitarları, coşkusu ve vokalleriyle “beş yıldır neredeydin be kadın?!” dedirtti. “Başka Bir Yol Var” muhtemel single adaylarından. Sonlara doğru davul-gitar geçişleri ile “System of a Down” havası verdi. “Küllerinden” parçasında gemileri yakan, o sevdiğimiz güçlü Şebnem karşımıza çıkıyor. “Son Tango” 2000’li yılların “Deli Kızım Uyan”’ı sanki. “Parmak İzi” çığlıklarıyla ve güzel intro’suyla bir Şebo klasiği. “Sözde Namus”ta ise tecavüz konusuna, derin bir sosyal meseleye derin sözlerle müdahil oluyor. “Parmak İzi” bir önceki albüm “Od”un dinleyiciler üzerindeki şaşkınlığını alan, Ferah’ın erken dönemlerdeki ruhunu hafiften yansıtan bir çalışma.
“Parmak İzi” Şebnem’in 40’lı yaşlarının ortalarına “merhaba!” demesi belki de… “Daha İyi Olmaz Mıydı” isimli şarkısındaki sözleri hatırlayın: “Ben otuz yaşında, hayatın ortasında”. 30’lu yaşlardaki Şebnem’in hayata ve ilişkilere bakış açısını yansıtan şarkılardı onlar. “Vazgeçtim Dünyadan” çıktığında henüz 24 yaşındaydı.
Şebnem’i Şebnem yapan tüm bileşenler bu albümde var gibi hissettim. Belki olağanüstü hit’ler yok. Ama hem bütünlük açısından hem de prodüksiyon olarak iyi bir albüm. Dinledikçe sizi içine çekiyor; adeta adı duyulmamış şarkılardan oluşmuş bir best of hazırlandığını düşündürüyor. Son tahlilde Şebnem’in sesini çok özlediğimi fark ettim. Şebnem kendi beyin takımıyla yine sağlam bir albüm yapmış, maceraya girmemiş. Şebnem’in müziğinin alametifarikası da iyi besteler, iyi sözler, güçlü altyapılar, sağlam bir ekip ve güçlü prodüksiyon. Her seferinde standardını koruyor; ufak nüanslar, ufak dokunuşlar yapıyor. 90’lı yılların ortalarında ilk çalışmasıyla yurdum insanına merhaba dediği gün, dönem için alternatif bir müzik üretiyordu. Ama kendisi hiçbir zaman underground bir müzisyen olarak kalmadı. Kendi müziğiyle anaakımın içerisinde yer almayı, tutunmayı başardı. Bugün rock müzikte hala başat aktörlerden biriyse bu hem kendisinin hem de ekibinin kaliteli müzik yapmayı sürdürmesindendir. Albüm yayınlanmadan paylaşılan 20 saniyelik riff’i heyecan yaratan kaç müzisyen kaldı ülkemizde? Bitirirken isteğimi yineliyorum: Şebnem’in sonraki albümünde daha farklı isimlerle birlikte, denemediği tarzda şarkılar kaydetmesi…
