Miles Kane yeni albümü One Man Band’i indie müzik pazarında güzel projeleri barındıran Modern Sky etiketi ile çıkardı. Ancak değişen çok da fazla şey olmadan…
Miles Kane yaklaşık 20 yıldır Britanya indie rock ortamında solo performansı ve süreci dışında The Rascals, The Last Shadow Puppets ve zaman zaman konserlerde Arctic Monkeys ile yer alan bir müzisyen ve bu albümünden biraz ümidim vardı. İşin toprağındasın, bu albüm için bir müzisyenin yapabileceği güzel şeylerden birini yapıp yanına müzisyen aile üyelerinden bazılarını da alarak yer değiştirmişsin, o akrabalar da öyle sıradan adamlar değil üstelik. Ama olumlu yönde bir sürpriz maalesef yok.
One Man Band albümü Miles Kane’in bir önceki stüdyo albümünden çok farklı olmayan bir sesler bütünü ile başlayıp hemen hemen de o şekilde sona eriyor. Bu albümde göze çarpan işlerden biri, diğer albümlerde zaman zaman karşımıza çıkan üflemelilerin kullanılmamış olması. Benzer şekilde daha önce tuşluları da sık kulanan Miles Kane, ağırlıklı olarak gitarı, gitarı ile her şarkıda kendine göre itina ile ürettiği riff’lerle bezediği şarkılarını bir araya getirmiş.
Ben açıkçası çıkış solo albümü The Colour of The Trap‘den beri, bu albümden daha iyi bir albüm beklentisi içindeyim. Anlaşılan bir süre daha beklemem gerekecek.
Peki biraz besteler özeline inersem… Albümden dört tekli yayınlandı. The Wonder melodik, kolay dinlenen bir beste ve kolay riff’ler yakalayıcı ve tekli olarak doğru seçim.
Albüme adını veren parça da dahil diğer üçü bana göre vasat besteler. Albümde yer alan bana göre en iyi beste ise The Heal. Zannediyorum Blossoms solistinin bu besteye etkisi yüksek. Gerek Kane’in ses performansı, gerek gitarlar ve albümün ana çizgisinin oldukça dışında bir beste olması bu bestenin öne çıkmasında etken. Başarılı bir çalışma ve diğer bestelere göre daha zor tüketilir bir çalışma.
Miles Kane değerli bir adam. Her şekilde vakit ayrılarak dinlenilmeyi ise elbette hak ediyor. Daha iyisini yapması için beklerken, bu albümden de bir, iki şarkıyı yanımıza alıyoruz.
