Müzikteki 22. yılını geride bırakan Minnesotalı Indie Rock / Slowcore grubu Low, geçtiğimiz hafta 21 ve 22 Ocak tarihlerinde Salon İKSV‘de sahne aldı.
Biz de 21 Ocak Çarşamba gecesi Low’u dünya gözüyle görmek adına Salon İKSV’deki yerimizi aldık. Öncelikle grupla 2008 yılında tanıştığımı söylemek isterim. O yıllar içerisinde özellikle 1994 çıkışlı I Could Live In Hope albümünü üst üste döndürdüğümü ve sonrasında uzun bir süre dinlemediğimi de yine eklemeliyim. Ta ki Low’un Salon İKSV’de üst üste 2 gün izlenebileceği haberine kadar… Bu haberle son 1-2 aydır Low’u ne kadar özlediğimi ve ne kadar özel bir müzik yaptığını da bir kez daha hatırlamış oldum. Bu kadar minimalist gitar ve davul melodilerinin üstüne böylesine huzur veren erkek ve kadın vokalin yer aldığı bir grup gerçekten oldukça ender bulunur. Davul setup’ının sadeliğinden, gitar melodilerinin minimalist ama bir o kadar vurucu olmasına; davul/vokal Mimi Parker‘ın eşsiz sesinden, vokal/gitar Alan Sparhawk‘ın müziğe müthiş yedirdiği ayak figürlerine kadar her şey olması gerektiği gibi sade ama bir o kadar da ince düşünülmüş gibiydi.
Lullaby, Lazy, Plastic Cup gibi hitlerle birlikte yaklaşık 2 saat kaldıkları sahnede bir an olsun göz kırpmadan öylesine güzel bir seyirciyi kitlemeyi başarmışlardı ki bu da son zamanlarda izlediğim en güzel konser olma sebeplerinden biriydi.
Low’u bugüne kadar izlemediyseniz muhakkak canlı canlı izlemeden ölmeyin deyip, aşağıda yer alan Lullaby performansını da size armağan ediyorum.
