Hep Bekledim from omur kilicaslan on Vimeo.
1 yıl aranın ardından tekrardan bu yazıyı devam ettiriyor olmanın sevinci içerisindeyim. Geçen sene bu zamanlar askerde yılbaşı sebebiyle dağıtılan kuruyemişleri yeme telaşındaydım.
Duvarın Arkasından Gelen Sesler benim için özel bir yere sahip; yerli müziğin birçok ismini anmak, onlara bir nebze katkı sağlamak için önemli. 2014 yılı yerli gruplar adına inanılmaz verimli ve güzel geçti diyebilirim. Çıkan albümler, yükselişte olan isimler ve birkaç değişim ile yollarına devam edenler oldu.
Önceki senelerde bu yazıları Hakan Orman ve İlhan Mimaroğlu adına düzenlemiştik. Bu sene listemizi Ömür Kılıçaslan adına düzenlemek istiyorum. Onun haricinde de Ciguli ve Selim Sesler‘i de anmamak olmaz. Tüm güzel melodiler onların olsun.
Bu sene yerli gruplar adına epey güzel gelişmeler oldu. 2014’te yerli grupların başına gelen en güzel şey sanıyorum Sofar‘dı. Sofar sayesinde birçok isimle tanıştık, birçok ismi çok sevdik ve yakından takibe aldık. Sofar’ın bu konudaki amacının da bu olduğunu bildiğimizden projenin ilk yılının oldukça başarılı olduğunu söyleyebiliriz. Sofar sayesinde No Land, Kalben, Hay Bin Kunduz, Burcu Tatlıses, Utkan La Deniz, Son Feci Bisiklet, Miss Crowley, Ali Somay gibi birçok isimle tanışmanın yanı sıra Nekizm, Nihil Piraye, Cihan Mürtezaoğlu gibi sevdiğimiz birçok müzisyeni de farklı bir platformda tekrardan izlemiş olduk.
Sofar’ın yanı sıra listelist.com‘un Pürtelaş 3+1 çalışmalarının da inanılmaz dikkat çekici ve yerli gruplar adına faydalı olduğunu söylemek gerekiyor. listelist.com ekibinin projesini takdir etmemek olmazdı. Can Güngör, Yora, Sen Yağmur Dök, Nilipek, Ah! Kosmos ve birçok isme yer vererek çok önemli bir iş başardılar.
2014 için ayrı bir parantez de Olmadı Kaçarız ekibine açmak gerekiyor sanırım. Büyük Ev Ablukada‘nın peşinden gelen büyük rüzgâr ardında birçok konser ve nefis albümler getirdi. Moda Sahnesi Yaz Dönümü Konserleri gibi tarihte çok az rastlanacak nefislikte bir konseri organize ettiler. Ayrıca Gaye Su Akyol – Develerle Yaşıyorum ve Can Güngör‘ün iki şarkılık single’ını da yayınladılar. Yapımcılık kısmında farklı bir yol izlediği ve sektörün samimiyetini sorguladığımız günlerde nefes oldukları için Olmadı Kaçarız için bizlerin yapabileceği en iyi şey sonsuz desteğimizi esirgememek.
2014 yılının en dikkat çekici albümlerinden biri de Bubituzak oldu. Çilekeş‘in evrim sürecinden Bir Baba Indie‘de yazılarımız ve Açık Radyo‘daki yayınlarımızda da bahsettik. Çilekeş’in evriminin son halkası Bubituzak yerli müzik için açılan başka ve güzel bir kapıdır. Şahsen kült bir albüm olduğu inancına sahibim. Bu albüme kadar uzaktan tanıdığımız Ali Güçlü Şimşek‘in “bu adam galiba çok depresif” şeklinde yaftalarken, Bubituzak ile tam bir hiperaktif olduğunu anladık. Bubituzak ile kendini bulan bir Ali Güçlü Şimşek olduğunu söylersek yersiz bir cümle kurmuş olmayız. Ayrıca, Görkem Karabudak‘ın da Bubituzak’ta insan üstü işlere giriştiğini de söylemek gerekir. Görkem Karabudak aynı anda hem tuşlu çalgı, hem bas gitar çalabiliyor ve hatta vokal de yapabiliyor. Sanırım mutasyon geçirme ihtimalimiz olursa bunu en çok kendisi isteyecektir diye düşünüyorum. Belki 3. bir kolu daha olursa onunla da rakısını rahatça yudumlayabilir. Bubituzak ile kariyerindeki yükselişini hızlandıran davullardaki Emrah Atay‘a da ayrı ayrı parantezler açmak gerektiğini vurgulayalım.
2014’te Kara Orkestra cephesi oldukça hareketli geçti. Korhan Futacı ve Kara Orkestra ekibinde gerçekten deprem niteliğinde değişiklikler oldu. Ediz Hafızoğlu, Görkem Karabudak, Özün Usta gibi isimlerin gruptan ayrılması “eyvah dağılıyorlar” dedirtti. Fakat ekibe neredeyse hiç yabancı olmayan Burak Irmak, Berke Can Özcan gibi isimler dahil olarak aslında her şeyin yerli yerinde olduğunu bize gösterdi. Hatta hazırlığı 1 yılı süren Sezen Aksu ile sahne alma projesinin de KFKO‘nun tanınırlığını fazlasıyla arttırdığını söyleyelim.
Bu cephedeki diğer büyük gelişme ise sanırım Taranta Babu‘ydu. Üst üste gelen kayıtlar müziğin çok sesli icrası için çok başka umutlara gark eyledi bizi. Sanırım ilerleyen yıllarda çok yeni ve acayip şeyler ile bizleri ziyarete tekrar tekrar gelecekler.
DANdadaDAN‘a ise değinmeden edemeyeceğim. Geçtiğimiz ay gerçekleşen konser öyle bir şeydi ki, bunu tarif etmek mümkün değil. Kesinlikle yılın olayı olmaya aday bir konserdi. Keşke dağılmasaydı dediğiniz grubun tekrar bir araya gelmesi kadar güzel bir şey daha yoktur sanırım. Neden ayrıldığına anlam veremediğimiz iki sevgilinin yıllar sonra bir araya gelip evlenmesi gibi bir şey olmalı.
Hazır grupların dağılmasından bahsetmişken bu yıl Redd‘in dağılmasına şahit oldu. Üstelik pek güzel bir ayrılık da olmadı; takip ettiğimiz kadarıyla.
Bir geri dönüş hikâyesi de Dorian‘a aittir. Burak Irmak‘lı kadrosuyla ilk albümlerinden uzakta, daha depresif tınılar ile çok başarılı bir albüme imza attılar.
Bu yıl biraz da espirili grup isimleri, şarkı sözleri ile dolu bir yıl oldu. Hangi birine yetişeceğimizi bilemedik. Halimden Konan Anlar ve Büyük Ev Ablukada‘nın açtığı kulvardan hızlı adımlarla giren ve yoluna devam eden birçok isimle tanıştık. Yüzyüzeyken Konuşuruz, Yok Öyle Kararlı Şeyler, Son Feci Bisiklet sanırım bunların en bilinenleri. Yeni yılda bu isimlerin, yeni çalışmalarını yakından takip edeceğimizi söylemek isterim.
Adamlar‘a ayrı bir paragraf açmak istedim. Halimden Konan Anlar ekibi geçen sene Kasım ya da Aralık ayındaki Karga konserlerinde ilk defa elektrik gitarlarla HKA şarkılarını çalıp, izleyicilerdeki etkilerini ölçmüşler. Yazarlarımızdan Hupsitenky‘nin de takip ettiği konser oldukça güzel geçmiş. O konserin ardından neler olacak diye beklerken Adamlar karşımıza Eski Dostum Tankla Gelmiş albümü ile çıktılar. Albümü hâlâ zevkle dinliyorum. Yeni bir janrın neden öncülerinden biri olduklarını anlamamak için herhalde art niyetli olmak lazım. Ayrıca, Burak Irmak‘ın Adamlar’a da eşlik ettiğini söyleyelim.
123‘ün yeni albümü Anja‘da bu seneye damga vuran albümlerden biriydi. Arda Erboz ve Seçil Kuran‘lı yeni kadrosuyla harika bir albüme imza attılar. Bu albümün ardından Dilara Sakpınar solo projesine yöneldi ve yıl bitmeden bizlerle Lara Di Lara ismini verdiği yeni çalışmalarını duyurdu.
Flört‘ün Hücum Kayıtları da yine bu yılın büyük işlerinden biridir. Son konserlerinde kendilerinin de beklemediği üzere çok iyi satış rakamları elde ettiler. Şu an film çekimleri olduğunu öğrendiğimiz Flört’ün özellikle yerli müzik dünyası için konuşacağı epey şey olduğunu söylemek gerekir. Kendilerinin daha fazla sesini duyurmak için neler yapılabilir bunun üzerine önümüzdeki yıl düşüneceğiz.
Bu yılın yükselişte olan isimlerini de ayrıca anmak isterim. Cihan Mürtezaoğlu aslında yerli müzik için hiç yeni bir isim değil aksine o kadar tanıdık bir isim ki, minik bir araştırma ile aslında ne kadar büyük emekleri olduğunu görebilirsiniz. Bu yıl bize kendini, kendine ait eserlerini daha fazla görünür kıldığı için büyük bir teşekkürü kendisine iletiyoruz. Yine, aynı şekilde Can Güngör‘ün de benzer niteliklerde kendini bu sene daha görünür kılıp ne kadar önemli bir müzisyen olduğunun farkına vardık. Bu sene bizim dikkatimizi çeken en önemli yükselişlerden biri de kuşkusuz No Land‘di. Hatta takip edenler bilirler, Bir Baba Indie’nin ilk konser organizasyonunda, Dunia‘da kendilerini ağırlamıştık. Harika müzisyenlerden oluşan No Land yerli müzik için büyük bir umuttur. Kendini tekrar eden müzik için yepyeni bir yol açtılar dersek yanlış olmaz. Aynı şekilde Kalben‘in de sıradışı, tiyatral, derinlemesine, gerçekten bir şeyler anlatan sözlerle dolu şarkıları ile bu yılın yükselen isimlerinden biri olduğunu söylemekte fayda var. Aynı minvalde Hay Bin Kunduz bize ilerisi için çok fazla umut vaadediyor. Yanlış bilmiyorsak Hay Bin Kunduz albüm hazırlığı içerisinde. Yakın zaman içerisinde kendilerinden güzel haberler duyabiliriz. Help! The Captain Threw Up yine bu sene bir çok konser ve organizasyonda ismini duyduğumuz gruplardan biridir. Onların da albüm hazırlığı içerisinde olduğuna dair duyumlarımız var. Can Kazaz‘ın ise bambaşka bir yoldan insanlarla buluşturduğu albümü, özel çabası ve güzel şarkıları ile bu yılın en büyük kazanımlarından biri olduğunu söylemek gerekiyor. Nilipek için de çok ayrı paragraflar açmak istiyorum ama onunla ilgili tüm düşüncelerimizi 2015 yılına saklıyoruz. Bunu da ayrıca belirtelim. Fineaway ve Plaj‘ın adını da şimdiden buraya yazalım. 2015’de büyük işler çıkartacaklarını düşünüyorum. Barıştık Mı ile bilinen Barış Demirel‘in yıl biterken yayınladığı albümünü de önümüzdeki yıl bol bol konuşacağız.
Elektronik kökenli müzik janrlarında da oldukça hareketli bir yıldı. Görkem Han Jr, Saint Kitten, La Dee Eda, Cihan Yılmaz, Glass gibi birçok proje dikkatimizi çok fazla çekmeyi başardı.
Ayrıca caz dünyasında da güzel albümler dinledik. En başta Kerem Görsev‘in Emirgan albümü tüm samimiyetiyle evlerimize girdi. Harika bir albüm kapağı ve nefis şarkılarla dolu Çağıl Kaya‘nın Bir Parça Ay Biraz Kuş albümü, Jehan Barbur‘un ancak uzun bir yazı ile anlatılacak Sizler Hiç Yokken albümü, daha önce çocuklar için yaptığı şarkılarla bildiğimiz Banu Kanıbelli‘nin Bu Rüzgâr isimli yeni albümü de gönlümüzde yer etti. Ayrıca, her ne kadar yazdığımız eleştiri yazısı tatsızlıklara sebep olsa bile, destekleyip desteklemediğimiz bir yana dursun ama samimiyetinden şüphe etmediğimiz Elif Çağlar Muslu‘nun albüm kampanyası da yılın önemli gelişmelerindendi. Unutmadan Şirin Soysal‘ın Ziyaret albümü de kafamızda yeni yeni alanlar yarattı.
Yazı uzadıkça uzuyor. Yazarken fark ettim kitap olacak yılmış 2014. Bunca albüm, müzik grubu içerisinde unuttuklarım ve atladıklarım muhakkak vardır. Peyk, Kök, Weed, Nekropsi, Athena gibi grupların albümleri uzun uzadıya dinlediğimiz albümlerin başında geliyor. Ayrıca, çok sevdiğimiz ve beğendiğimiz Derin Sarıyer‘den de bahsetmek isterim. Yıl bitmeden kendisiyle çok keyifli bir sohbet gerçekleştirdik. O sohbetin detaylarını ilerleyen günlerde sizlerle paylaşacağız. Derin Sarıyer‘in samimi, içten ve güzel karakterini, müziğini biraz daha yakından inceleyeceğiz.
Bu yıl bizi üzen şeyler de oldu. Soma Maden faciası belki de en çok üzeniydi. One Love buna duyarsız kalmayarak festivaldeki gelirlerini Soma’ya aktardı. Bu takdir edilesi hareketin altını çizmek gerektiği için atlamak istemedim. Ayrıca, yazının başında da belirttiğim gibi Hariçten Gazelciler‘den Ömür Kılıçaslan‘ın balkondan düşerek hayatını kaybetmesi de derinden üzücüydü. Böylesine derinliği olan bir adamın bu dünyada biraz daha nefes alıp vermesi gerektiği düşüncesindeyim. Ayrıca yine Ciguli ve Selim Sesler gibi benzerlerinin bir daha gelmeyeceği iki müzik adamını da yitirdik.
Yazıyı yukarıda bahsettiğim isimlerin de yer aldığı minik bir şarkı listesiyle tamamlayalım.
2015’in yerli müzik dünyası için daha fazla güzelliklere yer açması temennisi ile tüm müzisyenlerimizi, müzik dünyası için çok özel çaba harcayan müzik yazarlarını ve yazdıklarını sergiledikleri çok değerli oluşumlarını, yerli müzisyenlere yer açma cesareti gösteren tüm müzik insanlarını Bir Baba Indie ekibi adına sevgiyle anıyorum.
2015 yılında önceki yıllardan daha fazla sevgiye ihtiyacımız var. Bahsedilen sevginin ne olduğunu Bülent Ortaçgil bize çok iyi anlatıyor. Şarkının hikayesiyle birlikte o harika şarkıyı paylaşarak bu yılı noktalayalım.
2014 – Duvarın Arkasından Gelen Sesler:
– Bubituzak / Bugün Dünya Tersine Dönüyor
– Gaye Su Akyol / Develerle Yaşıyorum
– No Land / Yüzerdik
– Adamlar / İnsanın Düştüğü Durumlar
– 123 / Gel
– Jehan Barbur / Ardışık
– Can Güngör / Silik Düşler
– Cihan Mürtezaoğlu / Sarı Söz
– Athena / Tek Başına
– DANdadaDAN / Kara Araba
– Bülent Ortaçgil / Sevgi
*Bugüne kadar paylaştığımız listelerde siz okurlardan bizim atladığımız, unuttuğumuz isimleri eklemeniz dileğinde bulunmuştuk. Bu yıl yine aynı beklenti içindeyiz.
Paylaşınız ve bizi mutlu ediniz!
